Στις 30 Ιουνίου του 2022 παραπέμφθηκε απ’ το Δικαστικό Συμβούλιο του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου να δικαστεί για υπόθεση στην ουσία πολιτικής διαφθοράς η πρώην επικεφαλής στην Εισαγγελία Διαφθοράς επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ Ελένη Τουλουπάκη μαζί με τον πρώην αναπληρωτή υπουργό δικαιοσύνης της ίδιας περιόδου Δημήτρη Παπαγγελόπουλο, επίσης πρώην ανώτερο εισαγγελικό λειτουργό. Οι τυπικές κατηγορίες για τις οποίες οι δυο τους στάλθηκαν στο εδώλιο είναι ποικίλες και αφορούν κατάχρηση εξουσίας, παράβαση καθήκοντος, απόκρυψη εγγράφων κλπ. Σε τελευταία ανάλυση όμως όλοι γνωρίζουν ότι πρόκειται για το πολιτικό-δικαστικό σκάνδαλο Novartis, που συνοψίζεται στο ότι σκηνοθετήθηκε ποινική διερεύνηση με την κατηγορία της δωροδοκίας από την φαρμακευτική εταιρία δέκα πολιτικών προσώπων, αντιπάλων της τότε κυβέρνησης, με καταθέσεις τριών ψευδομαρτύρων που χαρακτηρίστηκαν «προστατευόμενα πρόσωπα», δύο από τα οποία παραμένουν μέχρι σήμερα κρυφά και άγνωστα. Η εξέλιξη της υπόθεσης, που συμπαρέσυρε την ελληνική δικαιοσύνη στην δίνη βίαιων πολιτικών αντιπαραθέσεων, ανέδειξε μεταξύ άλλων και πολλές απ’ τις πιο σκοτεινές πλευρές της ίδιας της θεσμικής δικαιοσύνης στην χώρα μας. Στο τέλος αποκαλύφθηκε ότι το πολιτικo-δικαστικό σκάνδαλο Novartis ήταν σκευωρία.

Δεν είναι η πρώτη φορά που η δικαιοσύνη στην Ελλάδα παρουσιάζει αυτήν την θλιβερή εικόνα. Σε ποιο κλίμα δικαστηριακής πρακτικής ευδοκιμούν όμως αυτά τα φαινόμενα; Η συζήτηση που άρχισε έχει πολλές διαστάσεις και δεν πρέπει να περιοριστεί στα τετριμμένα.